Przygotuj się na połóg

Połóg to okres około sześciu tygodni po urodzeniu dziecka, kiedy ciało kobiety wraca do stanu sprzed ciąży. To wymagający czas burzy hormonów i emocji, którym mogą towarzyszyć dolegliwości fizyczne. To czas zapoznawania się z malutkim człowiekiem, który pojawił się w twoim życiu. To naturalne, że może być Ci bardzo trudno. Zdarza się, że okres pierwszych sześciu tygodni świeżo upieczona mama przechodzi bardzo łagodnie i zastanawia się, o co całe halo z tym połogiem. Inne kobiety twierdzą, że miały za mało informacji na temat okresu po narodzinach dziecka i wspominają go jako bardzo trudny. Dlatego warto, abyś wiedziała, co może cię czekać.

W tym okresie będą towarzyszyć Ci skrajne emocje, nie zapominaj jednak, że Ty również jesteś ważna. Tak ważna, jak Twoje dziecko. Pamiętaj o sobie, dbaj o siebie, naucz się prosić o pomoc. Po narodzinach pierwsze spotkanie z dzieckiem może wywołać lawinę radości, możesz czuć, jak zalewa Cię oksytocyna. Możesz też patrzeć na dziecko i nie poczuć nic spektakularnego. Możesz zastanawiać się, gdzie ta miłość?! Różne, szybko zmieniające się emocje są w tym okresie naturalne.

Możesz być zaskoczona, że po narodzinach dziecka zostaje brzuch, a na wyjście ze szpitala przydadzą się ubrania ciążowe. Kiedy rodzi się człowiek i łożysko, macica zostaje „pusta” i dopiero zaczyna się oczyszczać i obkurczać. Natomiast ty obserwujesz, jak brzuszek zaczyna znikać. Około 3. lub 6. tygodnia po porodzie warto umówić się do fizjoterapeuty uroginekologicznego i zobaczyć, czy nie ma rozejścia mięśnia prostego brzucha. Szczególnej uwagi i troski wymaga również rana po nacięciu krocza bądź po operacji cesarskiego cięcia. Myj ją delikatnie wodą z mydłem i dokładnie osuszaj. Pamiętaj, aby wietrzyć te okolice zapewniając dostęp powietrza. Zdjęcie szwów następuje zazwyczaj około 6. doby po narodzinach dziecka.

Karmienie piersią to temat budzący emocje. Niektóre kobiety go nie planują, a po porodzie się na nie z radością decydują, niektóre zaś mimo chęci nie mogą karmić naturalnie. Są też mamy zdeterminowane by karmić piersią, a ich droga laktacyjna wyboista. Niezależnie od tego jaką drogę wybierzesz pamiętaj, że to twoja decyzja i jesteś najlepszą mamą dla twojego dziecka. Natura zaplanowała, że około 3-6 doby pojawi się nawał w piersiach. Czemu taka rozpiętość dni? W zależności od sposobu zakończenia ciąży, (poród naturalny czy operacja cesarskiego cięcia) w tych dniach pojawia się większa ilość mleka niż zapotrzebowanie noworodka. Wtedy jedną ze strategii jest przystawianie dziecka na jego prośbę bądź potrzebę kobiety. Wcześniej dobrze zrobić kilkuminutowy ciepły okład bądź na kilkanaście minut pójść pod prysznic. W pierwszych tygodniach połogu możesz mieć podrażnione lub poranione brodawki. Pomocna będzie wtedy specjalna maść, np. z lanoliną oraz wietrzenie piersi/ Jeśli chodzenie topless jest krępujące, możesz zakupić tzw. muszle laktacyjne. Wkłada się je między karmieniami do stanika, zapewniają cyrkulację powietrza, dzięki czemu brodawki szybciej się goją.

Jeśli w twojej głowie rodzą się wątpliwości, jeśli czegoś nie wiesz, śmiało pytaj personel w szpitalu. Na początku karmienia piersią, ważne jest skonsultowanie prawidłowej techniki i sprawdzenie, czy u dziecka nie ma skróconego wędzidełka podjęzykowego. Jeśli jedna osoba nie udzieli wystarczającej odpowiedzi, zapytaj innej. Czasami jest tak, że ktoś odpowiada na pytanie, a my nie do końca rozumiemy. W tym momencie warto poprosić o powtórzenie. Wspominamy o oczywistych rzeczach, ale po porodzie możesz mieć trudności z koncentracją, to zupełnie naturalne. Dlatego śmiało pytaj i nie bój prosić o wsparcie.

Mniej więcej w tym czasie, kiedy pojawia się nawał pokarmu, możesz odczuwać większą płaczliwość, może pojawić się smutek, złość. To wynik pojawiającego się między 3. a 5. dobą baby bluesa. U jednych kobiet przechodzi niemal niezauważony, u innych jest epizodem płaczu, a czasem trwa kilka dni. Daj znać swoim bliskim, że możesz przez coś takiego przechodzić. Jeśli obniżony nastrój trwa dłużej niż 2 tygodnie, poszukaj pomocy. Długo utrzymujący się smutek i inne trudne emocje, mogą świadczyć o pojawieniu się depresji poporodowej. Są osoby, po których jej nie widać, co jest bardzo zgubne, bo czasami można przegapić dojmującą rozpacz, jaką czuje w środku świeżo upieczona mama. Bywa, że pomocna okaże się terapia (można w niej uczestniczyć z dzieckiem), a czasami dodatkowo trzeba wprowadzić leczenie farmakologiczne. Można tak ustawić przyjmowanie leków i dobrać takie preparaty, aby karmienie piersią było możliwe.

Artykuł opracowany na podstawie tekstu Katarzyny Płazy-Piekarzewskiej „Mamo, jesteś wystarczająca” z e-booka „Rozwój i pielęgnacja dziecka. W rytmie dużych i małych serc.”